İyi ekmeğin peşindeyim. O kof, içi boş, beyaz ekmeği sevmem pek. Benim için iyi ekmek, ekşi mayanın hamura zamanla işlediği, tok ve karakterli olandır. Tok, ekşi mayalı o ağırbaşlı, iyi ekmek için kilometrelerce yol da giderim ben. Onu ararım soframda. Her zerresinde ustalığı, köklü geleneği hissettiren o gerçek ekmeği ararım.

Bu kadeh de öyle. Dolu dolu, karakterli ve kendine has. Her yudumunda sağlam bir temel, fermente bir sabır var, belli. Tatlı tatlı değil, odun odun değil, alkol alkol değil. Çok rafine. Doğal olarak lezzetli. Kusursuz bir denge içerisinde. Dokusuyla, yüzeyselliği ve alışılagelmişi reddediyor. Tok bir ekmek gibi o: Katman katman anlamlı, derin, gerçek. Kendinden emin; gösteriş peşinde değil hiç. Kof değil, tok.