Villa Bosphorus
Boğazı, köprüsüz haliyle severim ben. Köprüleri ya da başka çoğu yapıyı, memleketin çiçeğine, böceğine; insanın gözüne, estetiğine bir ihanetmiş sayarım. Boğazı ziyaretlerimde de, köprünün, o insanın üzerine zifiri karanlık gibi çöken soğuk gölgesine, buram buram israf kokan ışıl ışıl beton kütlesine, gece gündüz bitmeyen yorucu hareketliliğine ve güzelim…
Speyburn Hopkins Reserve
Hayli zaman geçer de içinde ince bir sızısı kalır ya acı anının hani, viskinin uzaktan gelen is kokuları da ince sızılarımı hatırlattı bana. Belli ki, sadece turbayla isleme süresi kısa tutulmuştu ama benim soğumayan ateşlerim yeniden közlenmişti bir kere. Birkaç dize karaladım ilk yudumda: Pencereleri yola gömülmüş bir…