Benriach The Original Ten: Parfümsü ve zarif burun, narenciye ve odunsu dokularla kendini gösteriyor. Burundaki zarafeti damakta da sürüyor. Yumuşak, dengeli ve oldukça hoş bir karaktere sahip. Bitişi biraz kısa. Sevdim.

Benriach The Twelve: Daha derin ve oturaklı bir yapıya sahip. Odun, vernik ve cila kokuları burunda belirgin. Damakta dolgun, meyvemsi bir şölen: Çilek ve kiraz notaları. Rachel Barrie’nin “mocha bitiş” tarifini de hissettiriyor. Uzun bitişli, güzel.

Benriach The Twenty Five: Bir zarafet abidesi. Burunda hafif rutubetli bir ortam var. Bu kokunun altında enfes bir is kokusu yatıyor. Damakta ise muz ve kuru kayısı dokunuşları dikkat çekiyor. Bence kiraz, Benriach’ın temel karakterlerinden biri. Burunda İzmir bomba, damakta ise laz böreği belki kısaca. Referans olacak kadar etkileyici. Yıldız.

The Glendronach 12: Sıcak, samimi. Baharatlı ve likörlü kokularıyla zenginleşen bir burun. Islak orman hissi hem. Damakta ise sıcak ve lezzetli. 43 derece alkollü.

The Glendronach Port Wood: Burun keskin ve sentetik notalarla açılıyor. Olgunlaşmamış erik ve olgun şeftali arası bir kontrasta sahip. Bitişi taze ama genel olarak sert ve hâkim bir viski. Seçkide en az sevdiğim viski oldu.

The Glendronach Cask Strength Batch 12: Fıçı sertliğini hissettiren, güçlü bir viski. Sohbetin sonuna eşlik etti. Ama sevmedim.